ناهمگونی الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های بالینی سالمونلا در تهران

نویسندگان

رضا رنجبر

molecular biology research center, baqiyatallah university of medical sciencesمرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله علی ناغونی

department of microbiology, faculty of science , islamic azad university-karaj branchگروه میکروبیولوژی دانشگاه ازاد اسلامی واحد کرج بهمن تبرایی

pasteur institute of iranانستیتو پاستور تهران

چکیده

زمینه و اهداف: گونه های سالمونلا یکی از مهم ترین عوامل بیماریزای قابل انتقال از غذا، در سراسر جهان محسوب می شوند. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مساله رو به افزایش در ایزوله های سالمونلا بوده و مشکلات گسترده ای را جهت درمان آنتی بیوتیکی بیماری های ناشی از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های سالمونلای جداشده از برخی بیمارستان های شهر تهران بود.روش بررسی: سویه های سالمونلا از بیمارستان های مختلف شهر تهران در طی سال های 86-87 جداسازی و مورد مطالعه قرار گرفتند. این ایزوله ها با استفاده از تست های بیوشیمیایی و سرولوژیک تعیین هویت گردیدند. حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جداشده نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی بر اساس روش استاندارد تعیین شد. یافته ها: مقاومت کلی بین 136 ایزوله جداسازی شده به شرح زیر بود: 60 ایزوله (%44.1) مقاومت به استرپتومایسین، 31 ایزوله (%22.8) مقاومت به کانامایسین، 26 ایزوله (%19.1) مقاومت به نئومایسین و 1 ایزوله (%0.7) مقاومت به توبرامایسین، هیچ کدام از ایزوله ها به جنتامایسین مقاومتی نشان ندادند. همچنین وجود الگوی متفاوتی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی به تفکیک سروگروه های مختلف سالمونلا در این مطالعه مشهود بود. به طوریکه میزان بالای مقاومت (%80) به استرپتومایسین در سالمونلای گروه b و به میزان کمتر (%69) در سالمونلای گروه c و بسیار کم (%10) در گروه d وجود داشت. این مساله در مورد کانامایسین صادق بود زیرا میزان مقاومت ناهمگون در گروه های b، c و d به ترتیب %14.3، %47.2، و %4.8 بود. در مورد نئومایسین نیز نسبتا همین تناسب وجود داشت. اما فقط %4.7 ایزوله های گروه b سالمونلا به توبرامایسین مقاوم بودند و در مورد جنتامایسین هیچ مقاومتی بین ایزوله مشاهده نگردید. نتیجه گیری: این مطالعه الگوی ناهمگونی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی را در میان پنج آنتی بیوتیک مورد بررسی در بین ایزوله های سالمونلا نشان داد. به طوریکه مقاومت به استرپتومایسین و تا اندازه ای کانامایسین قابل توجه بود، اما نسبت به توبرامایسین و جنتامایسین بسیار پایین و یا صفر بود. همچنین الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان سروگروه های مختلف متفاوت بود که نشان از اهمیت بررسی آنتی بیوگرام به تفکیک سروگروه ها و سرانجام اتخاذ تصمیم درمان آنتی بیوتیکی خاص هر سروگروه دارد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

ناهمگونی الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در بین ایزوله های اشرشیا کلی مدفوعی جدا شده از منابع حیوانی و انسانی استان البرز

مقدمه: اشرشیا کلی یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای قابل انتقال از غذا در سراسر جهان محسوب می شود. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مسأله ی رو به افزایش در ایزوله های اشرشیا کلی بوده و مشکلات گســــترده ای را جهت درمـان آنتی بیوتیکی بیماری های ناشی از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین الـــــگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های اشرشیا کلی جدا شده از منابع حیوانی و ...

متن کامل

مولکولار تایپینگ ایزوله های بالینی سالمونلا اینفنتیس جدا شده در تهران

اهداف: گونه‌های سالمونلا یکی از مهم‌ترین عوامل بیماری‌زای انسان و حیوانات بوده که عمدتاً از راه مواد غذایی منتقل می‌شوند. هدف این مطالعه تعیین تایپ‌های ایزوله‌های بالینی سالمونلا اینفنتیس جداسازی شده در شهر تهران می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه توصیفی‑ مقطعی بر روی ایزوله‌های سالمونلا اینفنتیس که از چند بیمارستان شهر تهران جداسازی شده بودند، انجام گرفت. تمامی ایزوله‌ها با استفاده از روش‌های معمول می...

متن کامل

مقاومت پادزیستی مرتبط با اینتگرون کلاس ۱ در ایزوله های بالینی سالمونلا انتریکا

زمینه و اهداف: مقاومت سویه های سالمونلا انتریکا نسبت به ترکیبات ضد میکربی در حال افزایش می باشد و یکی از علل این افزایش، انتقال افقی ژن های مقاومت پادزیستی بر روی ساختارهای اینتگرونی می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین رابطه بین حضور اینتگرون های کلاس 1 و بروز مقاومت های پادزیستی و همچنین تعیین فراوانی این عناصر ژنتیکی در سویه های سالمونلا انتریکا جداشده از نمونه های بالینی در تهران بود. موا...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

جلد ۲، شماره ۲، صفحات ۲۷-۳۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023